زایلە ـــ کاویز ملا پرویز کارشناس مسائل سیاسی اقلیم تٲکید کرد؛ برای اینکه اصلاحات واقعی در اقلیم کردستان انجام نشود، آنها(احزاب حاکم) راە را بر همە جریان ها و احزاب مخالف جدی بستند و رسانه‌ها را به تریبونی برای به اصطلاح صدای مخالفان تبدیل کردندەاند کە در پس پردە، همدست قدرت هستند. احزاب حاکم گروه‌های بی‌شماری را به نام اپوزیسیون و صدای مخالف ایجاد کرده‌اند کە به جای آنکه علیه مقامات دولتی اقلیم کردستان باشد، بیشتر علیه یکدیگر هستند.

کاویز ملا پرویز کارشناس مسائل سیاسی اقلیم در گفتگو با زایلە اعلام کرد: جنبش تغییر(گوران) در اولین مشارکت خود در انتخابات ۲۵ کرسی کسب کرد که حزب اتحادیه میهنی(یکیتی) و دموکرات(پارتی) را دچار شوک کرد و ترساند. به همین دلیل تلاش کردند تا برخی از نواقص را جبران کنند، تحت فشار لایحه بودجه را تصویب کردند و سپس تحت فشار معترضان ۱۷ فوریه پارلمان شماری قانون بی‌حاصل را تصویب کرد. در دور دوم مشارکت جنبش تغییر(گوران) و دنبالەروهای "اسلامگرا"، دولت به جای اینکه به فکر حل کاستی‌ها و جبران نواقص خود باشد طمع مقام و سمت و پول را پیش روی "جنبش تغییر" قرار داد و این جنبش را برای مدتی شریک قدرت کردند، تا در نیمه راه و با بهانه جنگ علیه داعش و خودداری از تمدید دورە ریاست اقلیم کردستان، درهای پارلمان را به روی رئیس آن بستند و با احترام وزیران "جنبش تغییر" را به خانەهای خود فرستادند، و در نتیجه هیچ اقدامی برای حل و فصل وضعیت صورت نگرفت. 

وی افزود: وقتی فهمیدند که اصلاحات، حکام و مقامات را خانەخراب می کند، دست بە برگزاری رفراندوم زدند و سال‌ها مردم و احزاب را با تشکیل کشور کردستان سرگرم کردند. وقتی مشخص شد که عطش آن موضوع نیز فروکش کرده آنها راه آسانی در پیش گرفتند و نیروی دیگری مثل "نسل نو" را به میان آوردند کە نقشی به آنها محول شدە بود، بە قول کردها " با یک سنگ دو گنجشک را هدف قرار دهند" بە این معنا کە هم صدای معترضان را خفه کنند و هم آن را بی ارزش جلوه دهند. زمانی کە شاسوار عبدالواحد بە هر ترتیبی کە بود پانزدە کرسی از پارلمان را کسب کرد، به جای اینکه مقامات را شوکه کند، صدای بر حق اصلاحات دچار شوک شد و شوک آنها نیز موجه بود. 

کاویز ملا پرویز تصریح کرد: برای اینکه اصلاحات واقعی انجام نشود، راە را بر همە جریان ها و احزاب مخالف جدی بستند و رسانه‌ها را به تریبونی برای به اصطلاح صدای مخالفان تبدیل کرده‌اند که در پس پردە همدست قدرت هستند. احزاب حاکم گروه‌های بی‌شماری را به نام اپوزیسیون و صدای مخالف ایجاد کرده که به جای آنکه علیه مقامات دولتی اقلیم کردستان باشند، بیشتر علیه یکدیگر هستند و تمام نیروها، تریبون رسانه‌های تاثیرگذار مقامات را برای ضربه زدن به یکدیگر به کار می‌گیرند و با این کار اصلاحات که رویای شمار زیادی از مبارزان این ملت بود به سراب تبدیل شد. 

کاویز ملا پرویز کارشناس مسائل سیاسی در اقلیم کردستان اظهار داشت: صدای معترضان واقعی، میان احزاب پارتی و یکیتی شنیده نمی‌شود، هیچ رسانه‌ای چه رسانه‌های به اصطلاح وابسته به اپوزیسیون و چه رسانه‌های دولتی روی آنها تمرکز نمی‌کنند، بسیاری از آنها نیز بر اساس درکی که از موضوع دارند سکوت اختیار کرده و گاهاً در نشست‌ها اگر فرصتی داشته باشند صدای اعتراض خود را بلند می‌کنند که این صداها بسیار صادقانه‌تر از آنهایی هستند که با کمک قدرت و پول نفت بلند جلوه داده می شوند و مقامات هر وقت که بخواهند آنها را در خیابان به نمایش خواهند گذاشت و هر وقت بخواهند ساکتشان می‌کنند، با احترام فراوان به تک تک افراد دلتنگی کە ناآگاهانه به دنبال این موج از صداها می‌روند و سپس با پشیمانی دلسرد می‌شوند.