زایلە - لیلا زانا سیاستمدار کهنه‌کار کرد ترکیه روز پنجشنبه و پیش از خلع سلاح حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) گفت که آنکارا باید قانون تروریسم خود را اصلاح کند.
لیلا زانا هنگام ورود به زاخو، اقلیم کردستان، در مسیر خود برای شرکت در مراسم خلع سلاح پ.ک.ک در استان سلیمانیه گفت: «لازم است که قانون تروریسم اکنون تغییر کند و من نمی‌پذیرم که کردها به تروریسم متهم شوند.»
گروهی از جنگجویان پ.ک.ک امروز جمعه طی مراسمی سلاح‌های خود را بر زمین می گذارند که گامی مهم در ابتکار صلح برای پایان دادن به چهار دهه درگیری بین ترکیه و پ.ک.ک است که بیش از ۴۰ هزار کشته برجای گذاشته است.
زانا در زاخو به خبرنگاران گفت: «صد سال است که به کردها ظلم می‌شود و صد سال است که کردها مقاومت کرده‌اند. ما شکست نخورده‌ایم و کسانی که به ما حمله کردند، شکست نخورده‌اند. در قرن بیست و یکم، ما می‌گوییم که نه ما، نه شرکای ما و نه مردم مظلوم، چیزی از دست ندهند.»
زانا در سال ۱۹۹۱ به عنوان اولین زن کرد منتخب پارلمان ترکیه، تاریخ‌ساز شد. او در مراسم سوگند خود، با افزودن جمله‌ای به زبان کردی به سوگند خود، که در آن زمان غیرقانونی بود، جنجال بزرگی به پا کرد. این اقدام به نمادی قدرتمند از هویت و مقاومت کردها تبدیل شد.
او به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش، از جمله صحبت به زبان کردی در پارلمان و ارتباط ادعایی با پ.ک.ک، به مدت ۱۰ سال، از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴، زندانی شد.
در دوران حبس، از حمایت بین‌المللی و جوایز متعددی، از جمله جایزه آزادی اندیشه ساخاروف از پارلمان اروپا در سال ۱۹۹۵ و جایزه رافتو در سال ۱۹۹۴، برخوردار شد. سازمان عفو بین‌الملل او را به عنوان زندانی عقیدتی به رسمیت شناخت.
زانا گفت که نسل‌های آینده نباید همین رنج را متحمل شوند.
وی افزود: «تخریب آسان است، اما ساختن نیازمند تلاش و فداکاری است. ما همچنین می‌خواهیم اتفاقات خوبی امروز رخ دهد. امروز در جهان، همه با سوءظن به یکدیگر نزدیک می‌شوند و با زبانی تند صحبت می‌کنند. بگذارید کردستان به یک الگو تبدیل شود.»
او گفت که مهمترین چیزی که از روند صلح حاصل شده است این است که «از امروز به بعد، هیچ کس در عرصه جهانی نمی‌تواند بگوید که کردها وجود ندارند.»
زانا در تلاش‌های قبلی برای مذاکرات صلح بین دولت ترکیه و پ.ک.ک نقش داشته است. او در سال ۲۰۱۲ با رجب طیب اردوغان، نخست وزیر وقت، دیدار کرد تا در مورد روند صلح کردها و ترکیه گفتگو کند و به طور فعال در مذاکراتی که منجر به درخواست تاریخی عبدالله اوجالان، رهبر پ.ک.ک، برای تغییر موضع حزب از مقاومت مسلحانه به مبارزه سیاسی در سال ۲۰۱۳ شد، مشارکت داشت.